The South Meraung Village

Titel: The Haunting of South Meraung Village

Agung en Arip, twee avontuurlijke vrienden, bevonden zich aan de rand van een onbekende regio tijdens een weekendwandeling. Terwijl ze dieper in het dichte bos waagden, kwamen ze een dorp tegen in mysterie en angst: het dorp South Meraung.

Het dorp was griezelig stil, met vervallen huizen en overwoekerde vegetatie die beweerden wat ooit een bruisende gemeenschap zou kunnen zijn geweest. Agung, altijd de meer nieuwsgierige van de twee, kon het niet laten om verder te verkennen. Hij liep weg en liet Arip achter, die bezig was met het bestuderen van een oude kaart die ze eerder hadden gevonden.

Terwijl Agung dieper in het dorp sloeg, voelde hij een verontrustende kilte die in zijn botten leek te sijpelen. De lucht werd dik met een voelbaar gevoel van voorgevoel. Plots verschoof de grond onder hem en viel hij in een verborgen put en landde met een plof. Paniek steeg door hem toen hij zich realiseerde dat hij gevangen zat.

Ondertussen begon Arip, met de langdurige afwezigheid van Agung, naar zijn vriend te zoeken. Zijn telefoontjes galmden door het dorp, onbeantwoord, intensivering van zijn angst. Terwijl hij door de smalle, bochtige paden navigeerde, kon hij het gevoel van bekeken niet schudden. Shadows leek onafhankelijk van het licht te bewegen en fluisters vulden de lucht, hoewel er geen bron kon worden gezien.

Vastbesloten om Agung te vinden, drukte Arip aan, geleid door de kaart die hem naar het hart van het dorp leek te leiden. Daar ontdekte hij een afbrokkelende tempel bedekt met onheilspellende symbolen. Een huiveringwekkende bries sloeg door het gebied en droeg het vage geluid van Agung's stem met zich mee om hulp.

In de tempel vond Arip een verborgen doorgang die leidde naar een ondergrondse kamer. Daar vond hij Agung, gekneusd maar levend, verwoed aan het proberen te ontsnappen uit de put. Met een golf van adrenaline slaagde Arip erin om Agung in veiligheid te brengen. Maar hun opluchting was van korte duur.

Terwijl ze probeerden de kamer te verlaten, begonnen de muren te sluiten en ze te vangen. Wanhopig herinnerde Arip zich de kaart en merkte een kleine, cryptische noot op de achterkant op: "Het bloed van de levenden zal de vervloekte bevrijden." Zonder andere opties prikte Arip met zijn vinger en liet een druppel bloed op de grond vallen.

De muren stopten en een verborgen deur kraakte open en onthulde een doorgang terug naar het oppervlak. Ze kwamen uit in de schemering en snuffelden naar adem, terwijl het dorp leek te zuchten van opluchting. De onderdrukkende atmosfeer werd opgeheven, vervangen door een serene kalmte.

Terwijl ze teruggingen naar de beschaving, beloofden Agung en Arip nooit meer over het dorp South Meraung te spreken, achtervolgd door de herinnering aan hun enge ontsnapping aan een groot gevaar dat op de loer lag in de forsaken.